ο ανθρώπινος νους δεν μπόρεσε και ίσως ουδέ­ποτε μπορέσει να εξηγήσει πώς δημιουργήθηκε η γη και έλαβε την παρούσα της μορφή. Τα ενδόμυχα μέρη της αποτελούνται από στερεές πέτρες, που σχηματίζουν τα πρωτογενή όρη. Στο εσωτερικό αυτών, καθώς και στο εσωτερικό των δευτε­ρογενών ορέων, των οποίων τα χάσματα είναι πλήρη μετάλων, δεν σώζεται ίχνος λειψάνων ζώων ή φυτών, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, όταν αυτά δη­μιουργήθηκαν, δεν υπήρχαν τα διοργανισμένα σώματα. Ακολουθούν τα τριτογενή όρη, τα οποία σχηματίζουν την παρούσα επιφάνεια της γης και αποδεικνύουν ότι, κατά το σχηματισμό τους δια του ύδατος, υπήρχαν ήδη επί της γης ζώα και φυτά. Διότι σε όλες τις ηπείρους και στο εσωτερικό κάθε ύψους αυτών βρίσκονται εκτυ-πώματα φυτών και ζώων, ενύδρων και χερσαίων. Τα εκτυπώματα αυτά ονομάζο­νται απολιθώσεις, οι οποίες θεωρούμενες ως μνημεία αρχαιότατα και ενδεικτικά της αλοιώσεως της γήινης επιφανείας, είναι πολύ αξιόλογες. Οι απολιθώσεις που παριστάνουν μορφές ζώων ονομάζονται ζωόλιθοι και εκείνες που παριστάνουν μορφές φυτών φυτόλιθοι. Βρίσκονται ζωόλιθοι γαλακτοφόρων ζώων ακόμη και ελεφάντων και μάλιστα σε τόπους όπου δεν ζουν πλέον τέτοια ζώα. Επίσης ζωόλιθοι πτηνών και αμφιβίων. Πιο συχνά όμως απαντώνται των ιχθύων. Βρίσκονται εκτυπώμα-τα πολυπόδων από το γένος των σκωλήκων, πλήθος οστρακοδέρμων ακόμη και στα ψηλότερα όρη. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι τα περισσότερα είδη απολιθωμένων οστρακοδέρμων, όπως είναι τα αμμώνια κέρατα, μεγάλα όστρακα θαλασσίων κο­χλιών, διαμέτρου έως και 2 ποδών, δεν σώζονται πλέον μεταξύ των ζώων. Μεταξύ των φυτολίθων βρίσκονται πάμπολα απολιθωμένα ξύλα, κάποια από τα οποία δι­ασώζουν σαφώς τον διοργανισμό του ξύλου. Τα εκτυπώματα όμως των φυτών είναι σπανιότερα και αυτά είναι ως επί το πλείστον κάθε είδους καλάμων και πτερίδων, που συναντώνται στο εσωτερικό του μελανού σχιστού λίθου, που εμπεριέχεται σε μεταλεία των λιθανθράκων. (σημ.: απολιθώματα.)