ορίζεται ως αρχή κινήσεως και ηρεμίας. Η κίνηση θεωρείται ως ενέργεια του δυνάμει και η αργία αυτού ως ηρεμία. Το αίτιο αυτής της κίνησης και της ηρεμίας είναι η φύση. Δηλαδή φύσις ονομάζεται η παρά του Δημιουργού εντεθείσα επιτηδειότης και δύναμις στα φυσικά σώματα να κινούνται και να μεταβάλονται και πάλι μόνα τους να σταματούν αυτήν την κίνηση και μεταβολή. Κινουμένη η φύση κινεί. Πρώτη όμως αιτία όλων αυτών των κινήσεων και της ίδιας της φύσεως είναι ο Θεός. Η ενέργεια της φύσεως, θεωρείται πάθος, γιατί πάσχουσα ποιεί και κινουμένη κινεί. Τα μεν φυσικά έχουν εσωτερική την αιτία του κινείν, τα δε τεχνητά την δέχονται εξωτερικά.