το άυλο πνεύμα που υπάρχει στον άν­θρωπο, το οποίο συνυπάρχει με το οργανικό σώμα, μέσω ενός εμψύχου θεσμού της φύσεως. Αυτή συνενώνει τις φυσικές, έμψυχες και ζωτικές δυνάμεις, τις βελτιώνει, δέχεται τις αλοιώσεις που δημιουργούνται σε αυτές και τις επικρίνει. Όπου ενώ­νεται με αυτές λέγεται ψυχή (νους ποιητικός κατά τον Αριστοτέλη), χωρίς αυτές νους (νους παθητικός κατά τον Αριστοτέλη). Λαμβάνεται η ψυχή και ως ουσία με ιδιαίτερες δυνάμεις και άυλες ενέργειες, όπως ο λόγος, η διάνοια, η βούληση κ.α.