σωρεία ελαχίστων σωματιδίων, από τα οποία έκαστο λαμβανόμενο χωριστά, διαφεύγει των αισθήσεών μας και υπόκειται σε κά­θε πίεση (θλίψη), αν και πολύ μικρό. Κινείται σε σχέση με τα υπόλοιπα, ακόμη και αν η υπόλοιπη σωρεία δεν κινείται. Το ροώδες διαφέρει από το υγρό, θεωρώντας ότι η επιφάνεια του υγρού εκτείνεται παράληλα προς τον ορίζοντα, το δε ροώδες δεν έχει πάντοτε αυτό το χαρακτηριστικό, πχκαπνός, πυρ. Το υγρό άλωστε αφήνει μια αίσθηση υγρασίας, όπως το ύδωρ και ο οίνος. Το ροώδες δεν συνίσταται από ένα μόνο σωματίδιο, αλά αποτελεί άθροισμα πολών στοιχειωδών σωματιδίων. Τα έσχατα σωματίδια του ροώδους δεν είναι ροώδη, γιατί διαφορετικά όλα τα σωματί­δια στο υγρό θα διαλύονταν στην παραμικρή κίνηση και θα γίνονταν τόσο λεπτά, που θα αδυνατούσε να τα αντιληφθεί η όρασή μας. Η πείρα όμως βεβαιώνει για το αντίθετο. Κάθε στερεό σωματίδιο από αυτά, αν και πολύ μικρό, έχει όλες τις δυνά­μεις, τις ενέργειες και τα παθήματα που έχουν και τα μεγαλύτερα σώματα. Όσα επομένως ισχύουν για τα μεγαλύτερα σώματα περί βαρύτητας, κίνησης, δύναμης των κινητών σωμάτων, ισχύουν και για το μικρό σωματίδιο. Τα σωματίδια αυτά συναντώνται είτε απλούστατα είτε σε σωρείες ποικίλων τάξεων.