Ως κλάδος της φιλοσοφίας διδά­σκει τα περί της ψυχής του ανθρώπου. Ως κλάδος της πνευματολογίας, ασχολεί­ται με τη μελέτη των πνευμάτων, δηλαδή το Θεό, τους αγέλους, τις ψυχές των ανθρώπων, εξετάζοντας τη φύση, τις ποιότητες και τις ειδικές δυνάμεις τους. Σχε­τίζεται με τη θεολογία, δηλαδή τη μελέτη του Θεού, με τη φιλοσοφία, μεταφυσική - δαιμονολογία, δηλαδή τη μελέτη των αγέλων και την ψυχολογία, δηλαδή τη μελέτη υποκειμένου. Μέσω των αισθήσεων γνωρίζουμε τα σωματικά αντικείμε­να του υλικού κόσμου και μέσω της σκέψης αποκτούμε γνώση του εαυτού μας και γενικά των πνευματικών μας ενεργειών, συγκροτώντας τις έννοιες της ηθικής. Η ψυχολογία ως τέτοια θεωρείται πηγή γνώσης και αυτογνωσίας. Διακρίνεται σε εμπειρική και λογική. Με τη βοήθειά της συνειδητοποιούμε όσα εμείς έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε και την υπεροχή μιας ανώτερης νοερής αιτίας, του Θεού. Χρησιμοποιώντας την ψυχολογία ως υπόβαθρο, μπορούμε να περάσουμε από αυτή στα ζητήματα της θεολογίας.