το αμερές και άποσον, αυτό για το σχήμα του οποίου δεν είναι δυνατόν να βρούμε πέρας. Ως άπειρο επίσης θεωρείται αυτό που δεν μπορεί λόγω κατασκευής να διασχισθεί, το αέναο, αυτό του οποίου δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουμε πάντοτε την αυτή έκφανση. Ως άπειρο στους αριθμούς θεωρείται, επί του μεγέθους, αυτό που προκύπτει κατά πρόσθεση και κατά διαίρε­ση (το απειροστό). Όσον αφορά το χρόνο, αυτός θεωρείται και άπειρος και απει-ροστός.