κατά τον Αριστοτέλη, ουσία είναι αυτό το οποίο αποτελεί αί­τιο του είναι. Κατά τον Δαμασκηνό ουσία είναι πράγμα αυθύπαρκτο, που δε χρει­άζεται κάτι άλο για να υπάρξει. Κατά τον Αριστοτέλη, ουσία πρώτη είναι η καθ’ εαυτή υπάρχουσα. Δευτέρα ουσία είναι τα γένη και είδη στα οποία, ως υπόστρωμα, βρίσκονται οι πρώτες ουσίες. Κατά το Γεράσιμο (Βλάχο) ουσία κοινή είναι ο ορι­σμός του πράγματος, μερική ο λόγος που δεν γνωρίζει στον εαυτό του την ύπαρξη του ουσιώδους παντός. Υλική ή και φυσική ουσία είναι η εξ ύλης και είδους αποτε­λούμενη. Άυλη αυτή που χωρίζεται από κάθε ύλη. Μεταφυσική αυτή που συνίστα­ται εκ γένους και διαφοράς.