η κίνηση των ανθρώπων είναι εκούσια. Η ύπαρξη της συνειδήσεως είναι μεταφυσικώς βέβαιη απόδειξη του αυτεξούσιου του ανθρώπου. Γιατί αν ο άνθρωπος αν δεν ήταν αυτεξούσιος, που σημαίνει αν κινούνταν βιαί­ως, για ποιο λόγο θα αισθανόταν λύπη, για πράξεις που άλοι τον προστάζουν να κάνει; Ποιος ελκόμενος βιαίως μετανοεί επειδή έλκεται, εκγυμνωθείς από ληστές, μετανοεί επειδή εγυμνώθη, ραβδισθείς από κάποιο μετανοεί επειδή ερραβδίσθη; Ουδείς. Αν όμως φονεύσει τον πατέρα του και κόψει το χέρι του ή δαπανήσει τον πλούτο του ασώτως λυπάται. Άρα ο άνθρωπος είναι αυτεξούσιος. Αυτό σημαίνει ότι δεν βρίσκεται εξωτερικά η αρχή των κινήσεών του και επομένως η βούληση καθορίζεται από την όρεξη, το λογικό και το αυτεξούσιο. Όσοι θεωρούν μη αυτε­ξούσιο τον άνθρωπο ονομάζονται Ειμαρμένοι. Και επειδή εμείς τη λέξη “πράξη” δεν τη χρησιμοποιούμε ούτε στα άψυχα ούτε στα άλογα, αλά μόνο στον άνθρωπο, επομένως η πράξη περιέχει μέσα της το αυτεξούσιο.