κάθε πράγμα σύνθετο από μέρη, με δυνατότητα κίνησης. Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από κόκκαλα, κρέας και αίμα, το ξύλο σχίζεται σε μέρη, η ύαλος και άσβεστος θρυμματίζονται σε πολά μέρη. Κάθε σώμα εκ φύσεως έχει τη δυνατότητα να κινείται από την δύναμη ενός άλου. Πύργοι δύνα­νται να κρημνισθούν, να ανατραπούν από κεραυνούς και σφοδρούς ανέμους και πέτραι μεγάλαι να διαρραγούν. Τούτο δεν εγίνετο ποτέ αν το σώμα δεν επιδέχετο κίνησιν. Στον παρόντα κόσμο, τα σώματα μας περικυκλώνουν και πέφτουν στις αισθήσεις μας, την όραση, την ακοή, την όσφρηση, τη γεύση, την αφή. Κάθε σώμα όσο μικρό και αν είναι, ώστε να μην το βλέπουμε με γυμνό οφθαλμό, συντίθεται από μέρη και διαλύεται πάλι σ’ αυτά. Το διαιρετό των σωμάτων, ιδίωμα να μοιράζονται αυτά σε μικρότερα μέρη, προχωρεί επ’ άπειρον. Ποιος λοιπόν θεωρών τοιαύτα, δεν θαυμάζει τα λεπτότερα μέρη εις τα οποία η φύσις λύει τα σώματα; Εκ τούτου κινούμεθα εις το να θαυμάζομεν την δύναμιν και σοφίαν του Δημιουργού, ο οποίος κατεσκεύασεν ούτω την φύσιν. Αι θείαι τελειότητες διαπρέπεουσιν μάλιστα εκ της δημιουργίας των ζωυ­φίων των τόσων πολά μικρών, ώστε χίλια μιλιόνια τούτων χωρούσιν εις διάστημα ίσον με κόκκον άμμου. Αι παρατηρήσεις των φυσικών με τα μικροσκόπια δεν μας επι-τρέπουσι να αμφιβάλουμεν εις την ύπαρξιν τοιούτων ζωυφίων. Όταν συλογιζόμεθα τούτο και προς τούτω, άρα πόσον μικρά ποδάρια, φλέβας και νεύρα έχουσι, μελετώ­ντας ταύτα, γινόμεθα έξω εαυτών, ώστε και ως προς ταύτα τα έκπληξιν εγείροντα, και κάθε φαντασίαν και νουν υπερβαίνοντα μικρά μόρια, πρέπει να ανακράξωμεν ω βάθος σοφίας και γνώσεως του Θεού! Όλα τα σώματα, τα εκτεταμένα ή σύνθετα, όσο μικρά και λεπτά και αν είναι, όπως ο αήρ ή άλες λεπτότερες ουσίες, συναριθ-μούνται στα σώματα και ονομάζονται σώματα επίσης. Το ύδωρ, το γάλα, το πυρ ανήκουν στα σώματα και έτσι τα σώματα διακρίνονται σε ροώδη, σκληρά, απαλά. Ροώδες λέγεται εκείνο που τα μικρότατα μέρη του εύκολα χωρίζονται το ένα από το άλο, λόγω της μικρής συναρμογής και συνάφειας και από τα οποία έκαστο αν το λάβουμε χωριστά, λόγω της βραχύτητας του όγκου διαφεύγει την αίσθησιν, όπως το ύδωρ. Το ρευστό, ροώδες ή υγρό σώμα απαιτεί αναγκαίως να μη φαίνεται έκαστο των λεπτότατων μερών του. Σκληρά, στερεά και αντίτυπα ονομάζονται τα σώματα που δεν μεταβάλουν εύκολα το σχήμα τους με πίεση. Ελαστικά σώματα λέγονται όσα μετά τη θλίψη ή μεταβολή του σχήματός των λαμβάνουν πάλι το πρώτο σχή­μα. Γενικές ποιότητες (ιδιότητες) των σωμάτων είναι οι εξής: Κάθε σώμα έχει έκτα­ση και καταλαμβάνει ένα διάστημα. Γεννήθηκε ώστε να κινείται ή να μεταφέρεται από ένα τόπο στον άλο. Είναι διαιρέσιμο. Έχει σχήμα και μέγεθος και αδυνατεί να βρίσκεται την ίδια στιγμή σε διαφορετικούς τόπους. Κάθε σώμα είναι σύνθετο. Συνίσταται από μικρότερα μέρη, ακόμη και αν εμείς δεν τα βλέπουμε και εκ φύσεως κινείται από τη δύναμη ενός άλου. Όλα τα εν τω κόσμω σώματα, από το πιο μεγά­λο ως το πιο μικρό, βρίσκονται σε κίνηση. Στον ουρανό κινούνται οι αστέρες, που ονομάζονται πλανήτες, περί τον ήλιον. Στη γη βλέπουμε ορυκτά, φυτά και ζώα, που ενεργούν δια της κινητικής των δυνάμεως. Χωρίς αυτήν την κίνηση όλος ο κόσμος θα έμοιαζε με βώλο, ανείδεο, στερημένο από ζωή, δύναμη, τελειότητα και ωραιότη-τα.Θα πρέπει επομένως να θεωρείται ως δείγμα της θείας σοφίας και αγαθότητας το ότι ο παντοδύναμος εχάρισε στα σώματα μία κινούσα δύναμη. Και η κίνηση δεν είναι άλο παρά αλαγή του τόπου, δια του οποίου ένα σώμα πλησιάζει στο άλο.