χυλός λιπαρός της γης από παχυτέρα και ευφλέ-κτα μόρια, αποτελούμενος από γαιώδη υλικά και οξύ πνεύμα, όπως αποδεικνύει η ανάλυσή του. Διακρίνονται: το αυτοφυές θείον, που ονομάζεται ζων και το κατα­σκευαζόμενο, που δημιουργείται με τη δύναμη του πυρός. Το πρώτο εξορύσσεται από τη γη, από όχι τόσο βαθιά υπόγεια, γιατί θα πνίγονταν όσοι επιχειρούσαν να το εξορύξουν. Τα θραύσματα του είναι τραχέα και στο εξωτερικό τεφρόχροα, στο εσωτερικό υπόξανθα, λαμπερά και διαφανή. Το τεχνητό προέρχεται από βώλους ή λίθους, μεστούς θείου, με τη βοήθεια πυρός. Το θείο είναι εύχρηστο στους γιατρούς, οι οποίοι θερμαίνοντας, ξηραίνοντας, ανακινώντας το, το χρησιμοποιούν για τη θε­ραπεία του άσθματος, τη διάλυση σκληρών οιδημάτων, λειχηνών, ψώρας.