είναι τοποθετημένοι οι οφθαλμοί από τον Δη­μιουργό, στην υψηλότερη θέση του σώματος, στο μέσο της κεφαλής, ώστε να γειτνιάζουν με τον εγκέφαλο. Ο βολβός του οφθαλμού αποτελείται από 6 χιτώ­νες, τον επιπεφυκότα, τον κερατοειδή, τον σκληρό, τον ραγοειδή —μέρος αυτού, ποικιλόχρωμο, ονομάζεται ίριδα— τον χοροειδή, τον αμφιβληστροειδή και τρία υγρά, το υδατώδες, το κρυσταλοειδές, το υελοειδές. Εκ των δεξιών και αριστερών μερών του εγκεφάλου εκφύονται τα οπτικά νεύρα, τα οποία συνενώνονται χιαστί εντός του κρανίου. Το οπτικό νεύρο αποτελεί απόφυση της ουσίας του εγκεφάλου. Το κρυσταλοειδές υγρό αποτελεί σύνδεσμο κάποιων σφαιροειδών αγείων, είναι πυκνό, διαφανές, φακοειδές στο σχήμα και καλείται φακή οφθαλμού, τυλιγμένο σε λεπτότατο και διαυγές δέρμα, το αραχνοειδές. Η φακή αυτή είναι περίκυρτος, όπως των μικροσκοπίων. Τον οφθαλμό κινούν 6 μύες, από τους οποίους 4 ορθοί: ο υπερήφανος, προς τα φρύδια, ο ταπεινός προς τα μήλα, ο ποτικός προς τη μύτη, ο θυμικός προς το μικρό κανθό και 2 λοξοί: ο λοξός εραστής προς τη μύτη, ο λοξός εξώτερος ή προπετής ή θυμικός προς το μικρό κανθό.