είδος χημικής συγένειας κατά την οποία δύο ετεροειδείς ύλες, ενωμένες σε ομογενές σώμα, δια της προσθήκης τρίτης, η οποία έχει πλησιέστερεη συγένεια με μία από τις ενωμένες, χωρίζονται. Π.χ. αν χύσουμε μίγμα πνεύματος οίνου και ρητίνης, το μεν πνεύμα του οίνου αναμι­γνύεται με το ύδωρ και η ρητίνη πέφτει στον πυθμένα του αγείου. Αν βάλουμε στο σαπώνιο όξος, το ορυκτόν άλας ενώνεται με το όξος, το έλαιον χωρίζεται και επιπλέει στην επιφάνεια.