οι βεβαιωμένες μαρτυρίες των Πυθαγορί-ων παρακίνησαν τον Κοπέρνικο και τον οδήγησαν να δεχτεί πρώτα την ημερήσια ή τροχική κίνηση, δηλαδή την κύλιση της Γης περί τον άξονά της. Αυτή η απλή κίνηση καθιστούσε περιττές χιλίαδες κινήσεις των ουρανίων σωμάτων κάθε ημέ­ρα. Η αποδοχή της απλής αυτής υπόθεσης αποτελεί αληθινή απόδειξη για κάθε άνθρωπο που μπορεί να ελευθερωθεί από τις προλήψεις της νηπιότητος του. Από την εποχή που με τη βοήθεια των τηλεσκοπίων βλέπουμε χωρίς την παραμικρή αβεβαιότητα τον Ήλιο και τον Δία καθώς και ότι γυρίζουν γύρω από τους άξονές τους, είναι ακόμη δυσκολότερο να αμφιβάλομε για την κυκλική κίνηση της Γης η οποία είναι αναντίρρητα μικρότερη από τον ήλιο. Η υπόθεση των παλαιοτέρων για τους στερεούς ουρανούς, ότι υπήρχαν σφαίρες στερεές και διαφανείς σαν κρύσταλ­λο, πάνω στις οποίες ήταν προσκολημένα όλα τα άστρα και ότι αυτά τα σφαιρικά φέσια γύριζαν το ένα μέσα στο άλο, αποδείχτηκε άτοπη, όταν παρατήρησαν ότι οι πλανήτες πλησιάζουν φανερά σε μας και πάλι απομακρύνονται και αφού είδαν τους κομήτες να κατεβαίνουν τόσο κοντά στη Γη και πάλι να ανεβαίνουν και να γί­νονται αόρατοι. Κατά το σύστημα του Κοπερνίκου η Ήλιος βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου. Οι πλανήτες γυρίζουν γύρω από αυτόν με την ακόλουθη τάξη: Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Ζευς, Κρόνος, σε αποστάσεις από τον Ήλιο οι οποίες είναι αντίστοιχες των αριθμών 4, 7, 10, 15, 52 και 95, όπου κάθε μονάδα αντιστοιχεί σε κάτι περισσότερο από 3 μιλιόνια (εκατομμύρια) λεύγες. Η Γη είναι περικυκλω­μένη από την τροχιά της Σελήνης, την οποία σύρει μαζί της, καθώς ο Ζευς είναι περικυκλωμένος από 4 τροχιές των δορυφόρων του και ο Κρόνος από 5 άλους δο­ρυφόρους. Ο Ρικκίολος αναφέρει εναντίον όλων αυτών τις περικοπές της Γραφής, όπου δηλώνεται ότι ο Ήλιος ανατέλει και δύει. Τα μόνα από τα αντεπιχειρήματά του που φαίνονται άξια λόγου είναι όσα έχουν να κάνουν με το επιχείρημα του Πτολεμαίου. Και ενώ δεν υπάρχει αξιόλογη απόρριψη του συστήματος του Κο­περνίκου, έχουμε εξ εναντίας μια απόδειξη φυσική της ημερήσιας τροχικής κίνησης της Γης με τη μείωση του βάρους των σωμάτων που είναι κάτω από τον Ισημερινό, μείωση ανάλογη με την κεντρόφυγα (φυγόκεντρο) δύναμη που δημιουργείται από την τροχική κίνηση της Γης και παράγει το επίπεδο σχήμα της Γης, πράγμα που αποτελεί μια άλη απόδειξη της ημερήσιας κίνησης.