ΕπεξεργασίαEdit

Σχολές του Γένους

Σχολή Τσαριτσάνης
Τσαριτσάνη
Τέλος 17ου ή αρχές 18ου αιώνα [Τ.Ε., Α΄, 220], [Παρανίκας, Σχεδίασμα, κλπ.].
Η σχολή κλείνει κατά την επανάσταση και επανιδρύεται αμέσως μετά την αποκατάσταση των πραγμάτων. Διατηρείται μέχρι το 1912 οπότε, με την κατάληψη της πόλης από τον ελληνικό στρατό, προάγεται σε ημιγυμνάσιο.
Νικόλαος Πεταλιάς ,ντόπιος, 1690 (;) [Τ.Ε., Α΄, 220], (Το ερωτηματικό του Ευαγγελίδη). Χρύσανθος Κουλούρης, ντόπιος Γεώργιος Αθανάσιος Θέμελης Σεβαστός Λεοντιάδης εκ Καστοριάς, 1733-1743 Χρύσανθος (Επτανήσιος) Ιωάννης Δημητριάδης Πέζαρος (+1806), 1767-1772 , [Τ.Ε., Α΄, 220], [Αρμονία, τομ. Ε΄, σ. 222-225], [ΔΦΕΟ, Δ΄, σ. 26], [ΘΧ, σ. 71]. Γεώργιος , μαθητής του Ευγενίου Βουλγάρεως Κωνσταντίνος Ζαχαρόπουλος (Νοσιμάχος), εκ Τυρνάβου, γεν. 1768, ιατρός, 1785-1790 [Τ.Ε., Α΄, 220], [Κ. Οικονόμος, Εκκλησιαστικών Γ΄, σ. 111,554]. Ματθαίος Τουρναβίτης, 1791-1798 Κωνσταντίνος Κούμας, 1798-1802 Γερμανός Σπερμιώτης, 1802-1805 Κωνσταντίνος Οικονόμος, 1805-1807 Σωτήριος Στάικος, ιερεύς, μέχρι 1812 Διονύσιος, ιεροδιάκονος, μαθητής του Οικονόμου, 1813-1821
Κυριάκος Οικονόμος ,υπό Χρύσανθο τον Επτανήσιο, 1760-1767
Ο Δημήτριος Καλογιάννης αφιέρωσε το 1826 στη σχολή 1.500 φιορίνια που τα κατέθεσε στην ελληνική κοινότητα Βιέννης [Τ.Ε., Α΄, 221].

Για να αντλήσετε όλη την περιεχόμενη πληροφορία της βάσης δεδομένων δείτε τις βραχυγραφίες.