σύμφωνα με τους όρους του Γαληνού, νόσημα είναι νοσώ-δης κατάσταση όλου του σώματος ή μέρους αυτού. Τα νοσήματα διακρίνονται σε συνεχή, όπως ο ημιτριταίος, ο τυφώδης πυρετός και ο καύσος, διαλείποντα, όπως ο τριταίος,ο αμφιμερινός, ο τεταρταίος, ο πεμπταίος, οξέα, όπως η φρενίτις, ο λή­θαργος, η πλευρίτις, η περιπνευμονία, χρόνια, όπως η επίληψις, η αρθρίτις, η νε-φρίτις, κατοξέα, όπως η συνάγχη [φλεγμονή του λάρυγα ή συνάχι], η κυνάγχη [καταρροή ή συνάχι], η αποπληξία, η χόλερα. Το νόσημα επίσης διακρίνεται σε κακόηθες, το μπορεί να εξελιχθεί σε έντονο βαθμό με δυσάρεστα αποτελέσματα και που δεν έχει συγκεκριμένους χρόνους εξέλιξης. Χρόνιον, αυτό που μεταβάλεται άλοτε προς το χειρότερο και άλοτε προς το καλύτερο, το οποίο μπορεί να διαρκέσει μήνες, χρόνια και συναποθνήσκει με τον άνθρωπο. Μέσον νόσημα λέγεται αυτό που προσδιορίζεται μεταξύ του χρονίου και του οξέος, μεταβαλόμενο άλοτε προς το καλύτερο και άλοτε προς το χειρότερο και η εξελίξή του κρίνεται σε εξή­ντα ή ογδόντα ημέρες. Ολέθριον, αυτό που επιφέρει τον όλεθρο (θάνατο) σε λίγο ή περισσότερο χρόνο. Περιεστηκός (αυτό που προμηνύει ανάρρωση) ονομάζεται το νόσημα το οποίο ουδέποτε γίνεται ολέθριο. Κινδυνώδες είναι το νόσημα που έχει την ίδια πιθανότητα εξέλιξης και προς τον όλεθρο και προς τη σωτηρία. Αρρώστη-μα χαρακτηρίζεται το νόσημα που υπάρχει συγχρόνως με περισσότερες ασθένειες. Οξύ, αυτό που γρήγορα καταλήγει είτε στην ίαση είτε στο θάνατο. Σποραδικά νοσήματα θεωρούνται όσα συμβαίνουν σε κάθε τόπο και χρόνο. Ένδημα είναι τα πλεονάζοντα σε κάποιους τόπους. Επίδημα χαρακτηρίζονται τα νοσήματα τα συμ­βαίνοντα σε πολούς ανθρώπους στον αυτό τόπο σε μια χρονική περίοδο. Λοιμός είναι νόσημα το οποίο συμβαίνει σε όλους ή στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού λόγω της διαφθοράς του αέρος. Ο λοιμός αποτελεί κοινό πάθος πάρα πολών αν­θρώπων. Αυτός κατά την ίδια χρονική περίοδο επιφέρει οξείς κινδύνους και θανά­τους σε πόλεις και έθνη. (βλ. και πυρετός.)