σύμφωνα με το λεξικό του Σουίδα ο όρος έχει αιγυπτιακή προέλευση. Ειδικότερα με τον όρο χημεία δηλώνεται η κατασκευή του αργύρου και χρυσού. Ο Διοκλητιανός έκαψε τα βιβλία της χημείας, προς το μηκέτι πλούτον Αιγυπτοίοις εκ της τοιαύτης προσγίγνεσθαι τέχνης. Η χημική μας διδάσκει τη γνώση των στοιχείων, την αμοιβαία ενέργεια των απλών σωμάτων της φύσεως, την σύνθεση από αυτά των συνθέτων σωμάτων, τα μέσα με τα οποία μπορούμε να τα αναλύσουμε και πάλι από τα απλά να τα συνθέσουμε. Η Χημική είναι μέρος της Φυσικής. Αντικείμενά της είναι όλα τα αισθητά σώματα της φύσεως. Η βάση της είναι η πείρα, πάνω στην οποία θεμελιώνεται η θεωρία με ορθούς συλογισμούς. Σκοπός της δεν είναι μόνο η θεωρητική γνώση της μίξεως και λύσεως των σωμάτων, αλά και η εκ της ορθής θεωρίας πηγάζουσα χρήσις των αρχών της, προς τας χρείας της ζωής μας. Όλα τα δεδομένα και οι πειραματικές διαδικασίες της χημικής μπο­ρούν να αναχθούν στα εξής δώδεκα γενικά φαινόμενα: 1) στην ενέργεια του φωτι­στικού, 2) στην ενέργεια του θερμαντικού, 3) στην ενέργεια του αέρος στην καύση των σωμάτων, 4) στη φύση και ενέργεια του ύδατος, 5) στη φύση και ενέργεια των γαιών και αλκαλίων και τη σύγκριση αμφοτέρων στις ενώσεις τους, 6) στη φύση και τις ιδιότητες των φλογιστών σωμάτων, 7) στη γένεση και ανάλυση των οξέων, 8) στην ένωση των οξέων με γαίες και αλκάλια, 9) στην οξύδωση και διάλυση των μετάλων, 10) στη φύση και γένεση των φυτικών υλών, 11) στη μετάβαση των φυτικών υλών σε ζωτικές και στην εξέταση της φύσεως των τελευταίων και 12) στην αυτόματη ανάλυση (σήψη) των οργανικών υλών.