η επιστήμη πάντων των θείων δημιουργη­μάτων και των ανθρωπίνων πράξεων. Τα δημιουργήματα διαιρούνται σε άυλα και ένυλα. Όσα από αυτά ανήκουν στον απειροτέλειο Θεό και στην κατηγορία των αϋλων, συλαμβάνονται με το νου, στο βαθμό που αυτό είναι επιτρεπτό στην αν­θρώπινη φύση, ενώ τα ένυλα γίνονται αντιληπτά με τις αισθήσεις. Η φιλοσοφία διαιρείται σε 6 μέρη: την πνευματολογία, που μελετά τα περί υπάρξεως και ιδιοτή­των των άυλων και ασώματων ουσιών, τη φυσική, που μελετά τα περί των παθών, ενεργειών, κατηγορουμένων και ιδιωμάτων των σωμάτων, τη θεολογία, που μελε­τά τα περί Θεού και των αυτού νοουμένων, τη μεταφυσική που μελετά τα περί των γενικών αρχών των όντων, τα περί ουσίας, τρόπου, σχέσης, δυνατού, αδυνάτου, αναγκαίου, χρησίμου, κ.λπ, την ηθική, που εξετάζει τα περί καλού, επωφελούς, κακού, επιβλαβούς και καθηκόντων, τη λογική, που μελετά τα περί των λογικών δυνάμεων της ψυχής και των κανόνων του καλώς συλογίζεσθαι. Η θεολογία, κυρίως η εξ Αποκαλύψεως και η πνευματολογία διαφοροποιούνται από τα υπό­λοιπα μέρη της φιλοσοφίας, γιατί στηρίζονται στην πίστη, που παρέχει ανώτερη και ανέκφραστη πληροφορία περί Θεού και αϋλων πραγμάτων σε σχέση με την απόδειξη. Για τους ασχολούμενους με τα εγκόσμια, σκοπός της φιλοσοφίας είναι η ευδαιμονία του βίου, για τους ευσεβείς η προσέγιση του Δημιουργού και Σωτήρα.