Λεξικόν
μαγνήτης
μέταλο σιδηρούν που έλκει άλο μαγνήτη, σίδηρο ή σώματα που περιέχουν σίδηρο. Όταν ο μαγνήτης τεθεί σε θέση τέτοια ώστε να μπορεί να περιστρέφεται χωρίς κανένα εμπόδιο, στρέφει τους πόλους τους προς τους πόλους του ουρανού. Αυτή η μαγνητική ιδιότητα αποτέλεσε την αιτία για την εύρεση του πολοδείκτου ή της μαγνητικής πυξίδας, ένα όργανο ναυτικό αναγκαιότατο, χωρίς το οποίο οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιχειρήσουν με ασφάλεια μακρινές θαλασσοπορίες.
114