μέρος της φιλοσοφίας, το τερπνότερο και προς το βίο προσφορότερο. Μέσω αυτής κατανοούμε πώς τα αόρατα γίνονται ορατά και τα μικρά μεγάλα φαίνονται, τα άθλαστα τεθλασμένα και τα κινούμενα ακίνητα, τα εύμορφα δύσμορφα και αντιστρόφως, πώς η βαρύτητα, μια δύναμη μικρή κινεί βαρύτατα σώματα ή τα βαρέα επιπλέουν. Μέσα από τις ερμηνείες αυτές ο νους μας γίνεται ανάμεστος ηδονής, καθώς είμαστε λογικά όντα. Η φυσική, η οποία χρειάζεται τη συνδρομή των μαθηματικών, για την ακριβέστερη κατανόηση των αποδείξεών της, πέραν της βοήθειας στην ιατρική, είναι γενικότερα εφευρετική και χορηγητική πολών βοηθημάτων στον άνθρωπο. Αντικείμενό της είναι το υλικό σώμα, ουράνιο και επίγειο — τα γένη των σωμάτων που ανήκουν σε αυτό είναι: το φυτικό, το ζωτικό, το ορυκτό, το ατμοσφαιρικό. Πολές ανά τους αιώνες οι φυσικές θεωρήσεις και παρατηρήσεις ή τα πειράματα, μέσω των οποίων οι ειδικοί προσπα­θούν να συγκροτήσουν την επιστήμη, καθώς είναι δύσκολο από λίγα σώματα να συμπεράνει κανείς τις κοινές και γενικές τους ιδιότητες. Τα φυσικά όντα διέπονται από τους φυσικούς νόμους, που μόνο ο Θεός μπορεί να μεταβάλει, δημιουργώντας αυτό που θαύμα λέγεται.