φαρμακερό φυτό. Η πικροκουασία εξ αιτίας της ιαματικής της δύναμης έγινε φυτό γνωστό και αξιόλογο. Είναι θάμνος μεσαίου μεγέθους και φυτρώνει άγρια σε πολούς τόπους της Μεσημβρινής Αμερικής και μάλιστα στην Καϋένη και Σουρινάμη (Cayenne, Suriname), σε παραποταμίες όχθες. Οι μίσχοι της έχουν 3-4 ζεύγη φύλων μακρών και οξυκατάληκτων, που φαίνονται ως πτέρυγες. Τα πεντάφυλα και κόκκινα άνθη της φυτρώνουν σταχοει-δώς. Η ρίζα της γίνεται πολές φορές ισοπαχής με βραχίονα και τη χρησιμοποιούν ως ιατρικό. Οφείλει το όνομά της σε κάποιον Νίγρο ονομαζόμενο Κουασή ή Κο-ασή, που πρώτος ανακάλυψε την ιαματική της δύναμη. Η ρίζα της είναι ελαφρά πορώδης και αρκετά σκληρή. Είναι δε τόσο πικρή που μεταδίδει την πικρία αυτή ακόμη και στο κρύο νερό. Προξενεί ωφέλεια μεγάλη σε πολές αρρώστιες και μά­λιστα στις νευρικές παθήσεις. Η γνήσια κουασία είναι πολύ ακριβή και γι’ αυτό πολές φορές νοθεύεται με άλη κατώτερης ποιότητας. (σημ.: κάσσια, πίκραινα: δένδρο της οικογένειας των σιμαρουβιδών, το ξύλο των οποίων χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική.)