η εσχάτη του ανθρώπου αδικία το να υποδουλώνει ανθρώπους και να τους εμπορεύεται ως άλογα ζώα. Αυτό γίνεται σήμερα στους δυστυχείς Αιθίοπες ή Νίγρους της Αφρικής. Οι Ευρωπαίοι, έχοντας κυριεύσει κατά ένα μέρος την ήπειρο της Αμερικής και τις δυτικοϊνδικές της νή­σους, δεν ευρίσκουν στους τόπους εκείνους εργάτες φυτειών και μεταλείων, διότι ντόπιοι κάτοικοι είναι ως προς αυτό ανεπιτήδειοι και λίγοι. Οι δε Ευρωπαίοι δεν αντέχουν έναν τέτοιου είδους δουλικό και ανδραποδώδη βίο. Για το λόγο αυτό στέλνουν κατ’ έτος πολά καράβια στα δυτικά παραθαλάσσια της Αφρικής και μάλιστα της Γουινέας και αγοράζουν στις εκεί ανθρωποαγορές, από τους εμπόρους ανδραπόδων, τους άθλιους Νίγρους ως σφαχτά. Τα δυστυχή αυτά πλάσματα, αρ-παζόμενα και αποχωριζόμενα από τις οικίες τους με απάτη ή βία στην ενδότερη Αφρική, μεταφέρονται δεμένοι ανά δύο αγεληδόν στις ανθρωποαγορές. Το καράβι που τους μεταφέρει είναι μια σκοτεινή φυλακή, διότι ο αισχροκερδής ναύκληρος προσπαθεί να εξοικονομήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τόπο για δικό του όφε­λος. Έτσι στοιβάζει τόσο πυκνά τους αιχμαλώτους, σιδηροδεσμίους ανά δύο, σε μια φυλακή στενή και ψηλή 2 1/2 πόδια, ώστε αυτοί δεν μπορούν να κινηθούν. Σπάνια τους ανεβάζει στο κατάστρωμα να αναπνεύσουν καθαρό αέρα και τους τρέφει μό­νον με μια μάζα πυκνή (κουρκούτι). Πολοί από αυτούς απελπιζόμενοι προτιμούν να πεθάνουν της πείνας για να απελευθερωθούν από τη μεγίστη ταλαιπωρία. Οι περισσότεροι όμως πεθαίνουν από τις μεταδοτικές ασθένειες που συμβαίνουν στη στενή τους φυλακή, λόγω του ότι η θερμότητα του κλίματος καταστρέφει τον ει-σπνεόμενο αέρα. Όταν το καράβι των ανδραπόδων φθάσει σε καθορισμένο τόπο, ο ναύκληρος γνωστοποιεί τον ερχομό του και πωλεί τους αιχμαλώτους του στους προσερχόμενους σωρηδόν φυτοκόμους ή τους υπηρέτες τους. Η τιμή ενός υγιούς αρσενικού ανδραπόδου κατά τας Δυτικάς Ινδίας είναι συνήθως 300 τάλερα, οι δε γυναίκες πωλούνται μετριώτερον. Οι φυτοκόμοι φέρουσι τα αγοραζόμενα ανδράποδα εις τας φυτείας των και εκεί εξήρτηται η καλή ή κακή τύχη των από τη θέληση των νέων αυτών δεσποτών.