διάταγ­μα με το οποίο δίνονται στην κυκλοφορία αντί μετρητών χρημάτων γραμμάτια (Banknoten), παριστάνοντα την τιμή των χρημάτων. Κάθε τράπεζα που θέλει να είναι άξια της πίστεως του κοινού, πρέπει να μπορεί να μεταβάλει κάθε εκδοθέν σε κυκλοφορία γραμμάτιο της σε μετρητά κατά τη θέληση αυτού που το έχει. Με την έννοια αυτή το γραμμάτιο δεν είναι παρά καμπιάλα επί τη εμφανίσει (ανταλα-κτήριο, συναλαγματική), η οποία οφείλει να πληρώνεται αμέσως μόλις το ζητήσει ο κτήτοράς της. Κάθε γραμματοδότις τράπεζα εκδίδει τα γραμμάτια της στην τιμή των κυκλοφορούντων στην πολιτεία νομισμάτων. Έτσι τα γραμμάτια της Κοπεν-χάγης περιέχουν τάληρα, της Ρωσσίας ρούβλια, της Σβεκίας τάληρα σπέτζιας, της Βιέννης φιορίνια, της Βρατισλάβας τραπεζικές λίτρες. Η τράπεζα της Βρατι­σλάβας και η τράπεζα της Λόνδρας, που εκδίδει τα γραμμάτιά της σε ανύπαρκτες λίτρες στερλίνες (PfundSterling), είναι οι μόνες γραμματοδότιδες τράπεζες που φέρουν στα γραμμάτιά τους εικονικά (πεπλασμένα) λογιστικά νομίσματα.