η ένωση του οξυγόνου με τα εμπρήσιμα σώματα. Τα οξέα χαρακτηρίζονται ως όξινα σώματα που έχουν οξύ χυμό. Έχουν συγένεια με το ύδωρ, τα περισσότερα διαλυόμενα εκπέμπουν θερμαντικό και με τον τρόπο αυτό γίνονται έμμονα. Όσα είναι ελαστικότατα, χάνουν αυτό το ιδίωμα, όταν ενωθούν με ύδωρ και δεν είναι πλέον πτητικά. Μεταβάλουν σε κόκκινο τα κυανά υγρά των φυτών, όπως του ηλιοτροπίου και έχουν την κλίση να ενώνονται με γαίες, κάλια και μεταλικά οξείδια. Όλα τα οξέα είναι σύνθετα από δύο ουσίες. Η μία είναι ιδι­αίτερη του οξέος και λέγεται βάση, η άλη είναι κοινή, δηλαδή το οξυγόνο. Π.χ το θειικό οξύ αποτελείται από θείο και οξυγόνο. Το θείο είναι η βάση του οξυγόνου.