όσα σώματα τριβόμενα εφέλκουν και απωθούν. Αυτά διακρίνονται 1) στα αφ’ εαυτοίς ηλεκτρικά που είναι: ύαλος, θείον, κηρός, τερεμινθίνη ρητίνη, κόμμι, μαστίχη, λευκός και ωχρός αδάμας, σάπφειρος, διαφανείς λίθοι, πτερά, πάμβαξ, τρίχες, οστά, κέρατα, ξύλα, σάκχαρ κ.α. και 2) στα κατά μετοχήν ηλεκτρικά, που είναι όσα αποκτούν την ηλεκτρική δύναμη όχι δια τριβής αλά δια της προσπελάσεως των αφ’ εαυτοίς ηλεκτρικών, όπως: μέταλ­λα, ημιμέταλα, ζώα. Η ηλεκτρική δύναμη λέγεται και ελκτική και ωστική αλά πολές φορές και φωτιστική και σπινθηριστική. Η ηλεκτρική ύλη είναι πυρ όμοιο με αυτό της αστραπής, όμως όχι καθαρό και απλό. Εξερχόμενη από τα ηλεκτριζό-μενα σώματα εκπέμπει οσμή όμοια με αυτή του σκορόδου (σκόρδου) ή θείου και ο σπινθήρας της είναι άλοτε λευκός άλοτε πυροειδής, άλοτε πορφυρός ή άλου χρώματος, αναλόγως του σώματος από το οποίο προέρχεται.