η τελευταία περίοδος της εκούσιας μίξης των οργανικών σωμάτων μετά το θάνατο. Τα απαιτούμενα περιστατικά είναι: α) βαθμός υγρότητας, β) βαθμός θέρμης, όχι κατώτερος των +7 βαθμών Ρεωμύρου, γ) μια μίξη — γιατί καθαρό πνεύμα οίνου, κόμμι, καθαρό όξος δεν υφίστανται σήψη. Η διάθεση προς τη ζύμωση αυτή βρίσκεται στη φύση της ύλης από την οποία απο­τελείται η ζωτική μηχανή, η οποία μετά από μια περίοδο μεταβολών ως άχρηστη στη ζωτική οικονομία πρέπει να αποβληθεί και να αναπληρωθεί από μία άλη νέα, πράγμα που αποτελεί το τέλος των φυσικών ενεργειών για τη συντήρηση της ζωής. Με τη ζωή παύουν και οι συγενικοί νόμοι του ζην, εμποδίζοντας, με ακατανόητο τρόπο τη σηπτική ζύμωση. Το σώμα, αν αφεθεί μόνο του στις χημικές συγένειες, υποκύπτει στη μεταβολή στην οποία δεν συνεισφέρουν λίγο και οι ουσίες που πρέ­πει να αποβληθούν.