ανήκει στα φυτά των θερμών χωρών. Όπως τα κοινά καλάμια, φυτρώνει σε μέρη τελματώδη, σε τόπους θερμούς και στις νή­σους των Ανατολικών και Δυτικών Ινδιών. Κάθε ρίζα βγάζει πολούς βλαστούς, ύψους 5 - 6 ποδών, πάχους 2 δαχτύλων, με υποκόκκινους ρόζους και φύλα σκούρα πράσινα. Στην κορυφή φυτρώνει το εριώδες άνθος του φυτού σαν φούντα. Οι κόν-δυλοί του είναι γεμάτοι με ένα είδος υγρής εντεριώνης (ψίχας). Από αυτούς, όταν συνθλίβονται, βγαίνει ένας χυμός που βράζεται μέχρις ότου πυκνωθεί αρκετά και όταν αυτός καθαριστεί, γίνεται η ζάχαρη. Η ζάχαρη είναι κυρίως ένα άλας γλυκύ που παρασκευάζεται από τον εκβρασθέντα χυμό του ζαχαροκάλαμου. Όταν είναι ακάθαρτη, έχει χρώμα αμμώδες και έτσι μεταφερόμενη στην Ευρώπη, καθαρίζεται στα ζαχαροκαθαρτήρια και ετοιμάζεται για να δοθεί στην κατανάλωση. Η τρυγία που κατακάθεται στους λέβητες με τις ακαθαρσίες και μένει πάντοτε ρευστή ως μέλι αραιό, ονομάζεται σιρόπι και χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον στα ζαχα­ρωτά. Η πρώτη ζάχαρη μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από τα Κανάρια Νησιά, και έτσι μέχρι σήμερα το λεπτότατο, λευκότατο και στερεότατο αυτό είδος ονομάζεται Καναρία Ζάχαρις.