η πρώτη ενέργεια της ψυχής δια της οποίας δέχεται τα αισθήματα και αντιλαμβάνεται τα έξωθεν, ονομάζεται αντίληψη ή πρόσληψη. Η αντίληψη, θεωρουμένη ως ειδοποιούσα την ψυχή για την παρουσία της ονομά­ζεται συνείδηση. Αν η γνώση που έχει κάποιος είναι τέτοια που φαίνεται ως η μόνη αντίληψη της οποίας έχει συνείδηση, τότε η ενέργεια της ψυχής ονομάζεται προσοχή. Αν αυτή κάνει την ψυχή να την ξαναγνωρίσει επειδή διετέθη από αυτή κάποτε ή να αναγνωρίσει ότι την είχε κάποτε, τότε η ενέργεια αυτή της ψυχής ονομάζεται ανάμνηση. Η συνείδηση λέγει κατά κάποιο τρόπο στην ψυχή ιδού μία αντίληψη, η προσοχή ιδού μία αντίληψη, η οποία είναι η μόνη που έχεις. Η ανάμνηση, ιδού μία αντίληψη την οποίαν είχες κάποτε.