κατά τον Ιπποκράτη είναι πρόσθεση και αφαίρεση. Πρό­σθεση των ελειπόντων, αφαίρεση των πλεοναζόντων. Κατά τον Γαληνό, Ιατρική είναι επιστήμη - γνώση των υγιεινών, των νοσωδών και των ουδετέρων σωμάτων (αυτών δηλαδή που άλοτε νοσούν και άλοτε υγιαίνουν). Η Ιατρική διακρίνεται σε εμπειρική, που είναι ενέργεια γύρω από όσα είναι ορατά, λογική, που είναι προ­σπάθεια κατανόησης των αδήλων και όσα από αυτήν ακολουθούν και μεθοδική, δηλαδή λόγος που ξεκινά από τα φαινόμενα και προσπαθεί να πετύχει την κατά­ληψη των αδήλων. Ιατρός τέλειος είναι ο καταρτησμένος τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη. Ανατομή είναι η εξέταση όσων είναι καλυμμένα. Χειρουργία είναι η έμπειρη και ακριβής κίνηση σταθερών χεριών, που δεν τρέμουν. Προγνωστικόν είναι γνώση όσων πρόκειται να συμβούν στο μέλον. Θεραπεία είναι τάξη βοηθη­μάτων που βρίσκονται σε ακολουθία. Κατά τον Γεράσιμο (Βλάχο) ιατρική υγιεινή είναι αυτή η οποία στηρίζει την παρούσα υγεία. Αιτιολογική είναι αυτή η οποία εξε­τάζει τις αιτίες των έξω της φύσεως παθών και τα συμπτώματα τους. Σημειωτική θεωρείται η ιατρική που δηλώνει φανερά τα συμπτώματα της υγείας και των νόσων. Θεραπευτική είναι η διδάσκουσα τους λόγους του ιατρεύειν. Διαιτητική είναι η πα­ρέχουσα θεραπεία στους ασθενείς κατά δίαιτα. Φαρμακευτική λέγεται αυτή που ιατρεύει (θεραπεύει) με φάρμακα το εσωτερικό ή εξωτερικό μέρος του σώματος.